No, I won't act my age.

Aangezien iemand me vorige week 20 schatte (en dit de voorbije dagen geen alleenstaand geval bleek), kan ik me er maar beter bij neerleggen en de woorden "maar da's een compliment, toch?" aanvaarden. Denk ik. 
Alleszins, het gelijknamige liedje van One Direction zing ik vanaf nu nog luider en met meer overtuiging mee. Neh.
Voor diegenen die het zich afvragen: enkele maanden geleden werd ik 30.

Momenteel zit ik al enkele dagen in het wisselvallige Sydney. Het ene moment is het hier sproetjes verzamelen en lekker warm, het andere moment is het schuilen voor de regen.
Na het verblijven in kleine, rustige dorpen langs de kust, is het contrast met de drukte en de vele indrukken van deze grootstad wat veel om in 1 keer op te nemen. Ik vertrek straks voor enkele dagen naar Blue Mountains voor een korte pauze in een nationaal natuurpark in de buurt en zet mijn ontdekkingstocht door 'de stad van het Opera House' daarna opnieuw verder. Later meer over Sydney dus.